Έχεις ανάγκη από αγάπη… και από αυτοσεβασμό… ειδικά αυτόν περισσότερο από ποτέ.
Και το πήρες απόφαση… να αλλάξεις… να αφήσεις αυτά που δεν θέλεις πια να σε στοιχειώνουν, να χτίσεις αυτά που θέλεις να σε διαμορφώσουν, να στολίσεις τα «άδεια» μέσα σου, να ξεσκονίσεις τις σκόνες από τη χρυσόσκονή σου…
Και ψάχνεις την ιδανική μέρα για να ξεκινήσεις.
Και μια μέρα αρχίζεις να ακούς πιο καθαρά αυτή τη φωνή και να αναρωτιέσαι από πού μπήκε και πως μεγάλωσε μέσα στο κεφάλι σου. Αναρωτιέσαι γιατί στέκεται απέναντί σου, γιατί γίνεται μερικές φορές και εχθρός σου λέγοντας:
- Έχεις κάνει πολλά λάθη…
- Φωνάζεις πολύ…
- Δεν μπορείς να χαρείς τίποτα…
- Αφήνεις τον χρόνο να κυλάει χωρίς να κάνεις τίποτε σημαντικό…
- Χάνεσαι μέσα σε μια οθόνη…
- Δεν παίζεις αρκετά με το παιδί σου…
- Δεν βρέθηκες αρκετά στο γονιό σου…
Αυτή η φωνή άλλοτε σου φωνάζει, άλλοτε σου ψιθυρίζει… τόσες ενοχικές σκέψεις… που χάνεις το παρόν, χάνεις το σεβασμό προς τον εαυτό σου.
Ε και από τα πολλά το παίρνεις ξανά απόφαση και λες στη φωνή μέσα στο κεφάλι σου, ότι θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος αν αρχίσει να σου μιλάει πιο ευγενικά. Και αυτή η απόφαση είναι θαυμάσια αρχή για να γίνεις αυτός που πραγματικά επιθυμείς για τους αγαπημένους σου, για αυτούς που φροντίζεις, για αυτούς που σε χρειάζονται και χρειάζεσαι, για όσους συναντάς στο δρόμο σου… και εν τέλει για σένα.
Και πάλι ψάχνεις την ιδανική μέρα για να ξεκινήσεις.
Κάθε φορά που νιώθεις άσχημα για σένα, που η φωνή σου λέει πώς κάτι δε γίνεται σωστά, σταμάτα και διόρθωσε τη φωνή που ακούς. Θύμισε της πώς όσο γίνεται αυστηρή μαζί σου δε σε αφήνει να κάνεις μια αρχή και να μάθεις από τα λάθη σου, πως ότι κάνεις είναι το καλύτερο που μπορείς μέχρι τώρα και θα κάνεις ακόμα περισσότερα αν σου μιλήσει ενθαρρυντικά, υποστηρικτικά και φροντιστικά.
Και πάλι, όμως, ψάχνεις την ιδανική μέρα για να ξεκινήσεις.
Κάνε, λοιπόν, ένα διάλλειμα και πρόσφερε για λίγο τη φροντίδα που προσπαθείς να δώσεις στους άλλους στον εαυτό σου. Βάλε σε εφαρμογή την απόφασή σου.
Μία Αναστάσιμη απόφαση για την ίδια σου την ύπαρξη, μία Ανάσταση έτσι όπως τη διδαχθήκαμε… όσο κουρασμένοι, κενοί, απελπισμένοι, «νεκροί» κι αν νιώθουμε έχουμε τη δύναμη να αναστηθούμε και να αναγεννηθούμε.
Και έρχεται η ιδανική μέρα για να ξεκινήσεις.
Αυτή η Κυριακή… η «ανοιξιάτικη», η μυρωδάτη, πλημμυρισμένη με στοργή, αγαλλίαση, και γεμάτες φωτεινές ευχές…
Έρχεται το «Χριστός Ανέστη!»
Καλό Πάσχα! Χρόνια πολλά!
