Το ψυχικό τραύμα έχει την ιδιότητα να οργανώνει την ψυχική ενέργεια του ανθρώπου που το βιώνει με τέτοιο τρόπο που καθορίζει σε συγκλονιστικό βαθμό τις αντιδράσεις του ανθρώπου, τις σχέσεις του και τις επιλογές του. Ο τραυματισμένος άνθρωπος βρίσκεται σε «εσωτερική» ομηρία. Δεν φαίνεται το μούδιασμά του πάντα, κάποιες φορές μπορεί να χαρακτηριστεί φοβικός, υπερβολικός, πολύ θυμωμένος. Από ποιον όμως κρατείται;
Κρατείται από τα συναισθήματά του και κυριότερα από το νευρολογικό του σύστημα που έχει οργανωθεί με τέτοιον τρόπο για να τον προστατέψει από πιθανό νέο τραύμα. Οι αισθήσεις που το νευρολογικό σύστημα δίνει εντολή να παραχθούν είναι τόσο δυσάρεστες ώστε ο άνθρωπος αναγκάζεται να οργανώσει την καθημερινότητά του με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγει την πρόκλησή τους.
Αυτό ακριβώς είναι το τραύμα. Η αποφυγή. Η αποφυγή όμως προκαλεί και την ασυνείδητη επαναβίωσή του. Και με τον τρόπο αυτό το Τραύμα δεν επουλώνεται.
Η επούλωση του ψυχικού τραύματος οδηγεί στην «άνοιξη» της ανθρώπινης ψυχής καθώς ο άνθρωπος σταματά να έλκει ανθρώπους που είναι επίσης τραυματισμένοι. Μπορεί να μην τους έλκει πια αλλά μπορεί να τους καθρεπτίσει αυτό που τους συμβαίνει χωρίς να πληγώνεται ξανά.
Όλοι μας χρειαζόμαστε κάποια φροντίδα μια στις τόσες και κανείς δε θα έπρεπε να ντρέπεται γι’ αυτό. Αυτή η ντροπή είναι επίσης σύμπτωμα του τραύματος που επίσης οδηγεί στη αποφυγή της θεραπείας από το φόβο: «Μήπως αντί να επουλωθώ, θυμηθώ κάθε λεπτομέρεια τους τραύματος μου;»
Η φράση: «Και πώς θα το κάνω αυτό;» έχει ακουστεί αμέτρητες φορές από αμέτρητα χείλη. Το «πώς;» το αποφασίζει ο «φέρων» του τραύματος. Τα εργαλεία όμως παρέχονται στη θεραπεία σταδιακά, βηματικά, όταν ο τραυματισμένος άνθρωπος είναι έτοιμος να τα χρησιμοποιήσει.
Και έρχεται μία μέρα που ξαφνικά διαπιστώνεις ότι οι μέρες δεν είναι πια τόσο σκοτεινές. Διαπιστώνεις ότι κάτι έχει πια αλλάξει. Ξέρεις ότι μπορείς να δημιουργήσεις ασφάλεια γύρω σου οποιαδήποτε στιγμή τη χρειαστείς. Ξέρεις ότι έχεις δυναμώσει, ότι έχεις θεραπευτεί και ξέρεις ότι μπορείς να σε θεραπεύεις όποτε το έχεις ανάγκη.
αναΠΝΟΗ
