Στο τέλος της ημέρας το μόνο που χρειάζεται να ξέρεις είναι ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας ήσουν ο εαυτός σου και όχι το άγχος σου, ειδικά με τον/την σύντροφό σου και τα παιδιά σου.
Όταν ζεις με υπερβολικό άγχος δε χρειάζεται να βρεις χρόνο για να βελτιώσεις τις ψυχικές λειτουργίες σου αλλά αυτό που πραγματικά χρειάζεται είναι να επενδύσεις τον χρόνο που περνάει ούτως ή άλλως στο μονοπάτι γνωριμίας με τα δύσκολα και – συναισθηματικά – ακριβά βαρίδια που επιδρούν σε όλα τα επίπεδα της ζωής σου.
Περισσότερα προβλήματα και λιγότερος έλεγχος είναι τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά όταν μεταθέτεις την ευθύνη των αντιδράσεων σου στους άλλους ανθρώπους και όχι στα ενσωματωμένα μοτίβα που έχουν καθιερωθεί στους νευρώνες σου. Για παράδειγμα, αν ζητήσεις από το παιδί σου να τακτοποιήσει τα παιχνίδια στην αυλή και δεν το κάνει μπορεί να θυμώσεις μαζί του επειδή το ένστικτό σου λέει ότι έχεις αποτύχει σαν γονιός γιατί το ότι δε μάζεψε τα παιχνίδια είναι δείγμα έλλειψης σεβασμού καθώς έτσι σε μεγάλωσαν να πιστεύεις. Γνωρίζοντας, όμως, αυτό το μοτίβο μέσα σου και αναγνωρίζοντας το ξανά και ξανά μπορείς να βγεις από αυτό και να μη τρέχεις στο συμπέρασμα ότι το παιδί σου δε σε σέβεται. Ίσως το παιδί σου απλά να το ξέχασε και αυτό δεν αποδεικνύει σε καμία περίπτωση ότι έχεις αποτύχει ως γονέας.
Ένας άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει αρκετά καλά τον εαυτό του και τα μοτίβα με τα οποία λαμβάνει αποφάσεις, σκέφτεται, κρίνει και μιλάει. Αντί να υποθέτεις ότι όλοι οι άλλοι είναι λάθος και τα συναισθήματα που έχεις βασίζονται στη δυσάρεστη πραγματικότητα που βιώνεις (η οποία συνήθως δεν είναι) πρέπει να γνωρίζεις ότι μέσα σου ένα κομμάτι σου δε σου επιτρέπει να είσαι αποτελεσματικός προς τους άλλους αν δεν είσαι πρώτα αποτελεσματικός με τον εαυτό σου.
Η αρχή γίνεται με πολύ μικρά συχνά βήματα.
Κάθε βήμα όσο μικρό κι αν είναι μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση στην καθημερινότητά σου ενώ η κάθε αλλαγή μπορεί να είναι τέτοια που να μεταμορφώσει τις σχέσεις σου. Όταν ρυθμίζεις τα συναισθήματά σου πιο αποτελεσματικά γίνεσαι λιγότερο ευάλωτος σε συναισθήματα που μπορεί να βλάψουν τις σχέσεις σου όπως ο θυμός και η κατάθλιψη. Ορισμένα κομμάτια της ρύθμισης αυτής γίνονται με συνειδητή προσπάθεια ενώ άλλα χρειάζεται να προσφερθούν στον άνθρωπο μέσω μάθησης. Συνεπώς, ο άνθρωπος που διαχειρίζεται καλύτερα το άγχος του είναι παρόντας στην επικοινωνία με τα παιδιά και τον/την σύντροφό του χωρίς να παρασύρεται από συναισθήματα που τον κάνουν να δυσφορεί.
Συνήθως, λαχταράμε να εκπληρώσουμε πολλές επιθυμίες αλλά ολοένα απογοητευόμαστε γιατί η συνήθεια που μας εμποδίζει να οργανωθούμε ή να κάνουμε τα βήματα που έχουμε σκεφτεί είναι μία ισχυρή διαδικασία που περιλαμβάνει το νευρολογικό μας σύστημα. Κάνοντας νέα βήματα επέρχονται αλλαγές εξωτερικά και εσωτερικά σε επίπεδο νευρώνων, ορμονών και αλλού προκαλώντας αλλαγές στη διάθεση, στην όρεξη, στις σκέψεις, στη συμπεριφορά και στην αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους γύρω μας.
Για κάποιους τα βήματα αυτά μπορεί να είναι ξεκάθαρα ενώ για άλλους να υπάρχει η αίσθηση ότι προσπαθούν να βγουν από ένα λαβύρινθο μέσα στον οποίο δεν ξέρουν πως έχουν μπει. Πολλές συνήθειες στέκονται εμπόδια στη διαδικασία αναγνώρισης των βαθύτερων αναγκών μας.
Προσέχοντας τον εαυτό σου μπορείς να ξεκινήσεις να έχεις καλύτερες και βαθύτερες σχέσεις επειδή αποκτάς επίγνωση του εαυτού σου. Αυτή η δική σου ανάπτυξη και εξέλιξη θα σε βοηθήσει να είσαι παρόντας στις ανάγκες και στη ζωή αυτών που αγαπάς.
