Πώς τα πάει στο σχολείο; Ποιες ενδείξεις θα μας οδηγήσουν σε εξειδικευμένη βοήθεια;

Πώς τα πάει στο σχολείο; Ποιες ενδείξεις θα μας οδηγήσουν σε εξειδικευμένη βοήθεια;

Είναι δύσκολο για έναν γονιό να ακούσει ότι το παιδί του δυσκολεύεται στο σχολείο… για οποιαδήποτε δυσκολία… Είναι ακόμα πιο δύσκολο όταν νιώσει ότι έχει χάσει πολύτιμο χρόνο για να ενισχύσει τις δεξιότητες ή την αυτοπεποίθηση του παιδιού του. Μπορεί να θυμηθεί περιστατικά… φορές που είχε παρατηρήσει ο ίδιος αυτή τη δυσκολία αλλά σκέφτηκε ότι θα περάσει… ότι θα αλλάξει… ότι θα μεγαλώσει και θα ωριμάσει.

Οι γονείς βασίζονται κυρίως στους δασκάλους για τις συμπεριφορές ή τις μαθησιακές ανάγκες των παιδιών τους. Τέτοιου είδους συμπεριφορές περιλαμβάνουν συναισθηματικές δυσκολίες, επιθετική συμπεριφορά, δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση, αναπτυξιακές διαφοροποιήσεις των παιδιών ως προς τις ικανότητές τους καθώς και μαθησιακές δυσκολίες. Κάποια παιδιά μπορεί να αλληλεπιδρούν με τα άλλα παιδιά ικανοποιητικά ενώ άλλα μπορεί να απομονώνονται και να μην είναι χαρούμενα. Σε άλλα παιδιά η διάσπαση της προσοχής τους, τους καθιστά δύσκολο να ακολουθήσουν την υπόλοιπη τάξη. Σε ότι αφορά τις μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να χρειάζεται προσοχή σε μία συγκεκριμένη δεξιότητα ή η δυσκολία να παρατηρείται γενικευμένη σε περισσότερες μαθησιακές περιοχές.

Δάσκαλοι καλά καταρτισμένοι και ενημερωμένοι μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά με αποτελεσματικό τρόπο. Για τους γονείς είναι πολύ σημαντικό να μπορέσουν να ακούσουν αυτά που ο δάσκαλος έχει να τους πει γιατί κάποιες φορές είναι πολύ αγχωμένοι ή και προκατειλημμένοι από παλιότερες εμπειρίες με δασκάλους και δεν ακούνε το πραγματικό νόημα των λεγομένων του δασκάλου.

Μερικά σημεία που συνδυαστικά μπορεί να σημαίνουν κάποια δυσκολία για ένα παιδί στα πρώτα χρόνια του σχολείου είναι:

  • Όταν μιλά αργά
  • Δυσκολεύεται να μάθει τραγουδάκια
  • Δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες
  • Μπερδεύει τα γράμματα και τους ήχους τους
  • Ανακατεύει τη σειρά των γραμμάτων
  • Δεν μπορεί να οργανώσει τον προφορικό του λόγο
  • Δεν μπορεί να διατηρήσει στη μνήμη του μία σειρά γεγονότων
  • Δεν μιλάει μπροστά στην τάξη
  • Στο διάλειμμα μένει μόνο

Η πιο συνηθισμένη σκέψη των γονιών είναι μήπως έχουν οι ίδιοι φταίξει κάπου… μήπως πρέπει το παιδί να επαναλάβει τη χρονιά; μήπως πιέζεται πολύ να φτάσει τους άλλους; Μήπως πρέπει να το βοηθήσουν περισσότερο στο σπίτι… να του βάλουν κάποιον να το διαβάζει… μήπως να μειώσουν την τηλεόραση… να του πάρουν το τάμπλετ… να του τάξουν τάμπλετ…; Μπορεί κάποια εξωσχολική δραστηριότητα όπως ο αθλητισμός, το θέατρο, η μουσική κ.ά. να βοηθήσουν το παιδί να λειτουργήσει καλύτερα εντός του σχολικού πλαισίου;

Η πρώιμη παρέμβαση στο παιδί που χρειάζεται παραπάνω βοήθεια αποτελεί μία σκάλα που θα το βοηθήσει να φτάσει τους μαθησιακούς στόχους αλλά και να καλλιεργήσει μία σειρά από δεξιότητες που θα χρειαστούν στη ζωή γενικότερα είτε με απλές τροποποιήσεις είτε με ένα πιο δομημένο θεραπευτικό πλάνο.

ΑναΠΝΟΗ

Ελίνα Πετράκη MSc Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια NDI

για παιδιά, οικογένειες και ενήλικες

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *