Εκφοβισμός: «Μη τους δίνεις σημασία….;»
Για να καταλάβει κανείς τι είναι ο εκφοβισμός (bullying) ας μην ψάξουμε πολύ μακριά. Συμβαίνει εδώ γύρω, στις γειτονιές μας, μέσα στα σπίτια μας, στα σχολεία μας. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο, το να αναγνωριστεί δηλαδή μία από τις καθημερινές μας συνήθειες ως βλαβερή, καθώς αποτελεί μία χωρίς αμφιβολία προβληματική συμπεριφορά που συμβαίνει από κάποιον που έχει εξουσία (γονέα, δάσκαλο, δημοφιλή μαθητή, εργοδότη) προς κάποιον που γίνεται αντιληπτός ως αδύναμος ή υποδεέστερος (παιδί, μαθητή, φίλο, εργαζόμενο). Ο εκφοβισμός ασκείται με επανάληψη γίνεται μέσω λέξεων αλλά και πράξεων επειδή ο θύτης ασκεί ολοένα και περισσότερο έλεγχο απέναντι στο θύμα και με τον τρόπο αυτό νιώθει πιο ισχυρός. Αυτός είναι και ο λόγος που η συμβουλή «Μην τους δίνεις σημασία» δεν έχει κανένα όφελος καθώς δύσκολα σταματάει την συμπεριφορά του θύτη. Αν και γίνεται σκόπιμα, κάποιες φορές ο θύτης δε γνωρίζει ότι αυτό που κάνει δημιουργεί πραγματικό πρόβλημα στο θύμα και…
Η ΔΕΠΥ και η Δυσλεξία στη σχολική ζωή
Σε λίγες μέρες ξεκινά και πάλι το σχολείο. Πολλοί γονείς σκέφτονται ποιες δραστηριότητες θα ωφελήσουν το παιδί τους με βάση τους στόχους που έχουν ή και τις αδυναμίες τους στον σχολικό στίβο. Η απόφαση αυτή θα πρέπει να επηρεαστεί από τα μοναδικά νευροαναπτυξιακά χαρακτηριστικά του παιδιού όπως αυτά που προκαλούν η δυσλεξία και η ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς Υπερκινητικότητα). Πώς μπορείς να βρεις σε ποιες περιοχές γνώσεων ή δεξιοτήτων το παιδί σου χρειάζεται βοήθεια; Η συνεργασία με έναν ειδικό μπορεί να προσφέρει σωστή κατεύθυνση στην παράλληλη υποστήριξη του μαθητή κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους. Οι παρακάτω πληροφορίες μπορούν να αποτελέσουν έναν μπούσουλα για τις ανάγκες των παιδιών με Δυσλεξία ή και ΔΕΠΥ. Στα παιδιά, η ΔΕΠΥ είναι εμφανής από το «χαίρω πολύ» μαζί τους ενώ η δυσλεξία χρειάζεται κάποιο χρόνο και συνήθως αναγνωρίζεται όταν το παιδί περνά από τη φάση της κατάκτησης του μηχανισμού ανάγνωσης στη…
Ενεργητική ακρόαση: Ακούγοντας τα παιδιά υπό στρες
Τις μέρες αυτές, η πίεση και ο περιορισμός είναι παντού γύρω μας και μέσα σε αυτό το κλίμα προσπαθούμε να κρατήσουμε τις ισορροπίες, τη λογική και όλα αυτά μέσα στο σπίτι μας! Είναι πολύ δύσκολο να είσαι σε θέση να ακούσεις τους άλλους μέσα στο σπίτι όταν ο νους σου περιπλανιέται σε πολλά διαφορετικά (και όχι τόσο ευχάριστα) πράγματα με αποτέλεσμα όχι να μπορείς να συγκεντρωθείς σε αυτά που τα παιδιά ή ο/η σύντροφός σου λένε αλλά ούτε να μπορείς να ελέγξεις τα πιεστικά σου συναισθήματα όπως το άγχος, το στρες, η στεναχώρια. Αν πιέζεσαι, έχεις χαμηλή ενέργεια και λίγο χρόνο στη διάθεσή σου αλλά παρόλα αυτά επιδιώκεις αποτελεσματική επικοινωνία με τους γύρω σου η ενεργητική ακρόαση είναι η δεξιότητα που θα σου λύσει τα χέρια. Για την ακρίβεια θα «λύσει» τα αυτιά σου και θα ανοίξει τις αγκαλιές μας! Αυτό που τις περισσότερες φορές χρειάζονται οι αγαπημένοι σου είναι…
Διαζύγιο: η ζωή μετά
Η απόφαση να βάλεις τέλος σε μία σχέση μπορεί να είναι τραυματική, χαοτική και γεμάτη συγκρουόμενα συναισθήματα. Κάθε διαζύγιο έχει επιπτώσεις τόσο στις γυναίκες, όσο και στους άνδρες αλλά και τα παιδιά. Χωρίς να υπάρχει κανόνας, αυτός που το παίρνει απόφαση μπορεί να έχει γεμίσει με φόβο, απόρριψη, απογοήτευση ή και ενοχή και ο/η σύντροφος στον οποίο ανακοινώνεται η απόφαση μπορεί να νιώσει σοκ, θυμό, ανασφάλεια, προδοσία, απώλεια ελέγχου, θύμα, μείωση αυτοπεποίθησης, κ.ά. Στην κοινωνία μας υπάρχει έντονα η προσδοκία ότι η ζωή μετά το διαζύγιο είναι λιγότερο ευτυχισμένη απ’ ότι στον έγγαμο βίο. Οι έρευνες δείχνουν ότι μετά το διαζύγιο καταγράφεται αύξηση στην κατάθλιψη που προέρχεται από την απώλεια του συντρόφου και την εγκατάλειψη των ονείρων που μπορεί να είχε κάποιος για τη ζωή του. Σε πολλές χώρες πλέον άνω του 50% των γάμων καταλήγει σε διαζύγιο όπως και μεγάλο ποσοστό των δεύτερων γάμων. Στην πλειοψηφία τους πρόκειται για…
Βάζω υγιή όρια για να μπορώ να νιώθω ελευθερία στις σχέσεις μου: πως το διδάσκω στα παιδιά μου;
Πώς βοηθάμε τα παιδιά μας να βάλουν ισχυρά όρια ανάμεσα στον εαυτό τους και τους άλλους; Οι άνθρωποι γύρω τους θα έρχονται και θα φεύγουν και αυτό που επιθυμούμε είναι να μένουν κοντά τους ευγενικοί, γενναιόδωροι και ανοιχτόκαρδοι άνθρωποι. Δε φτάνει τα παιδιά μας να έχουν δυνατό χαρακτήρα αλλά και να αναγνωρίζουν τους ανθρώπους γύρω τους που δεν τους κάνουν καλό, που τους σκοτεινιάζουν. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε να συμβαίνουν γύρω από τα παιδιά μας άσχημα πράγματα αλλά μπορούμε να τους δείξουμε πώς να τα διαχειρίζονται καλύτερα. Προετοιμάζοντάς τα, τα βοηθούμε να αυξήσουν τη συναισθηματική τους ανθεκτικότητα. Τι είναι όμως το όριο; Όλοι μας έχουμε μία αόρατη γραμμή ανάμεσα στον εαυτό μας και τους άλλους ανθρώπους. Το όριο είναι η γραμμή που ενώνει αλλά και χωρίζει αυτό που είμαι εγώ από αυτό που δεν είμαι. Το όριο αυτό δεν μπορoύμε να το δούμε αλλά υπάρχει και προστατεύει τον καθένα μας…
Το βαθύτερο νόημα του άγχους
Στις μέρες μας, οι αγχώδεις άνθρωποι χρειάζεται να αναζητήσουν τις εξελικτικές ρίζες του άγχους στην απαρχή της ανθρώπινης εξέλιξης, για να μπορέσουν να βρουν νόημα, έλεγχο και ουσία στην εμφάνισή του. Οι αρχαίοι μας συγγενείς χρειάστηκαν το στρες για να επιβιώσουν σε ένα σκληρό και απρόβλεπτο περιβάλλον ως μηχανισμό προστασίας. Μετά από τόσα εκατομμύρια χρόνια, το άγχος και το στρες έχει γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος όλων των άβολων αισθήσεων, της νευρικότητας και της ανησυχίας. Μοιάζει να χάνεται το νόημα που μετά από τόσο ταξίδι στους αιώνες και διαδοχή ανάμεσα στους ανθρώπους, το άγχος, συνεχίζει κάτω από παρόμοιες ή και ανόμοιες συνθήκες να επιδρά στον καθένα μας φέρνοντας την αίσθηση της καταστροφής και όχι της προστασίας. Σε μεγάλο βαθμό, η έρευνα στην ψυχολογία έως σήμερα έχει συνδέσει την αγχώδη διαταραχή, δηλαδή τους ανθρώπους που λειτουργούν συστηματικά υπό την επήρεια του άγχους αλλοιώνοντας τις επιλογές τους και τις σχέσεις τους, με κάποιο…
Οι μαμάδες ανησυχούν… οι μαμάδες θέλουν να γίνουν καλύτερες… όμως τις περισσότερες φορές είναι ήδη υπέροχες!
Συναντώ μαμάδες που νιώθουν άβολα για τις αποφάσεις τους και είναι γεμάτες ανησυχία για το πώς αντιδρούν προς τα παιδιά τους γιατί φοβούνται ότι θα αποτύχουν. Είναι μαμάδες που κατηγορούν πολύ τον εαυτό τους και πνίγονται από ενοχές. Το πρώτο που χρειάζονται για να πάρουν ανάσα και να αρχίσουν να χτίζουν την αυτοπεποίθησή τους είναι να στηρίξουν τον εαυτό τους και να κατανοήσουν πόσο μη ωφέλιμο είναι για τα παιδιά τους να τους παρέχουν ένα πρότυπο μητέρας που φταίει για τα πάντα ή δεν είναι αρκετή σε τίποτα. Σαν μαμάδες είναι σημαντικό να βοηθήσουμε το παιδί μας από μικρή ηλικία να είναι ανοιχτό σε νέες εμπειρίες και να αντιλαμβάνεται την όποια αποτυχία ως δοκιμή, ως εξάσκηση και ως καλή ευκαιρία για μάθηση. Με άλλα λόγια, είναι σημαντικό να βοηθήσουμε τον ευαίσθητο, αλλά ισχυρό, αναπτυσσόμενο εγκέφαλό τους να έχει τις συνθήκες για να γεμίσει εύπλαστους νευρώνες μέσα από πειραματισμούς και τόλμη…
Εποχική διαταραχή του συναισθήματος: Δεν εμφανίζεται μόνο τον χειμώνα και την άνοιξη
Ακόμα και το καλοκαίρι μπορεί να εμφανιστεί σε μία μειοψηφία ανθρώπων σοβαρή εποχική διαταραχή του συναισθήματος, δηλαδή κατάθλιψη. Αν και είναι λιγότερο συχνή, η παρουσία της εμφανίζεται κυρίως με τη μορφή μελαγχολίας η οποία εντείνεται από την εμφάνιση δυσανεξίας στη ζέστη και στην έντονη ηλιοφάνεια. Αναφέρθηκε 35 χρόνια πριν από τον ψυχίατρο Dr. Norman E. Rosenthal αφότου είχε πρώτα αναγνωριστεί η διαταραχή συναισθήματος από την επίδραση του χειμώνα. Οι άνθρωποι που πάσχουν από τη συγκεκριμένη διαταραχή αναγνωρίζουν το καλοκαίρι σαν μία πολύ δύσκολη γι’ αυτούς περίοδος. Δυσλειτουργούν και δεν μπορούν να αποδώσουν, ενώ παράλληλα δεν απολαμβάνουν ότι τους συμβαίνει εκδηλώνοντας τα κλασικά συμπτώματα της κατάθλιψης. Επιπλέον, κοιμούνται και τρώνε λιγότερο και μπορεί να ενεργοποιηθεί ο αυτοκτονικός ιδεασμός που ήδη τυγχάνει να έχουν. Η καλοκαιρινή εκδοχή της εποχικής κατάθλιψης απαντάται περίπου στο 10% όλων των εποχικών περιπτώσεων κατάθλιψης. Το ιστορικό ενός ανθρώπου έχει σημαντική θέση στη διάγνωση καθώς θα πρέπει να…
Γράμμα από το παρελθόν
Αγαπημένη μου θεία και συγγενείς, Είναι πολύ άσχημα τα πράγματα εδώ τη δεδομένη στιγμή… Σας σκέφτομαι πολύ συχνά αλλά τώρα είναι η πρώτη φορά που κατάφερα να βρω χρόνο για να σας γράψω μερικές γραμμές. Εμείς είμαστε καλά και δεν έχουμε κολλήσει ακόμα, αν και τα πράγματα είναι πολύ άσχημα εδώ. Φαίνεται να κολλάνε ευκολότερα οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά. Τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια είναι κλειστά. Το κλείσιμο του Πανεπιστημίου έμοιαζε να είναι κάτι προσωρινό, το πολύ δύο εβδομάδες. Μπροστά του τοποθετήθηκε πινακίδα που έλεγε: «Με απόφαση του Υπουργείου Υγείας δεν θα γίνονται μαθήματα από σήμερα. Το Πανεπιστήμιο θα ανοίξει σε δύο εβδομάδες εκτός αν οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν. Οι φοιτητές απαγορεύεται να μετακινηθούν έξω από την περιοχή ώστε να μην υπάρξει διασπορά…………….» Η ανιψιά σου Οκτώβριος 1918 Αυτό είναι κομμάτι που προέρχεται από το γράμμα της Myrtle προς την θεία της στο Κάνσας. Αφορά την περίοδο στην…
Παιδιά: πώς να ανακοινώσετε τα κακά νέα χωρίς να φοβάστε ότι θα πάθουν «κακό»
Τα παιδιά έρχονται σε έναν κόσμο με θαυμάσια αλλά και με άσχημα πράγματα. Μιας και δεν ζούμε σε έναν ιδανικό κόσμο όπου τίποτα κακό δε συμβαίνει, όσοι εμπλέκονται στην ανατροφή τους στοχεύουν στο να τα βοηθήσουν να ζουν και με αυτά τα άσχημα που προκαλούν σοκ, πόνο, λύπη και ντροπή. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν και να ζουν με τις απώλειες και τον πόνο που συναντούν όταν η ζωή δείχνει το σκληρό της πρόσωπο τόσο μέσα από οικονομικά θέματα, θέματα υγείας, φυσικές καταστροφές, κ.ά. Η ιδανική διαχείριση μοιάζει με παιδιά που γίνονται ολοένα πιο ανθεκτικά, αντιμετωπίζουν χωρίς να καταρρέουν τις διάφορες πτυχές των συμβάντων, έχουν αυτοπεποίθηση και ξέρουν από πού να ζητήσουν υποστήριξη και βοήθεια όταν τη χρειαστούν. Ωστόσο, πολλοί γονείς θεωρούν τα παιδιά τους αθώα και θέλουν να τα κρατήσουν αθώα όσο περισσότερο μπορούν επειδή δε θέλουν να τα φορτώνουν με έγνοιες που θεωρούν ότι δεν μπορούν…
