Χειραγώγηση: Δέσμιος των άλλων

Χειραγώγηση: Δέσμιος των άλλων

Η χειραγώγηση χρειάζεται αυτοαμφισβήτηση, ντροπή και ακύρωση του ψυχισμού του θύματος. Ένα φαινόμενο, πιο επίκαιρο από ποτέ…

Πάντα εκεί μέσα σε πολλές σχέσεις… αυτές που λες «Μα πώς τον/την ανέχεται;»

Είναι μία διαδικασία που φτάνει στο βάθος της ψυχής, διεισδύει τόσο προσωπικά όσο τίποτε άλλο και διατηρείται μέσα από την ενίσχυση της ντροπής, με διαρκείς δονήσεις της αυτοπεποίθησης, της ικανότητας σκέψης, της κινητοποίησης και ακόμα και με αλλοίωση της μνήμης! Ένα εντελώς θολό τοπίο και μία βαθιά σύγχυση που σε αποδυναμώνουν και σε κάνουν να αρχίζεις να πιστεύεις αυτά που λέει ο θύτης για σένα.

Ναι, μπορεί να είσαι ευαίσθητος/η στη χειραγώγηση. Όσοι το έχουν βιώσει και έχουν βγει από αυτό το πιάνουν πολύ εύκολα στον αέρα.

Ναι μπορεί να είσαι χειριστικός/ή. Όσοι το κάνουν είναι ο μόνος «εύκολος» τρόπος για να νιώσουν ασφαλείς.

Αν δεν ξέρεις πως είναι προσπάθησε να φανταστείς το εξής: Όταν νιώθεις ότι κάτι πάει στραβά, νιώθεις ότι μέσα σου ξεκινάει μια μάχη, αρχίζεις να υπεραναλύεις ενώ νιώθεις ήδη ότι εσύ φταις για αυτό που συμβαίνει και ψάχνεις να δεις που έφταιξες.

Τις περισσότερες φορές συνειδητοποιείς ότι είσαι σε πανικό, ψάχνεις τις δικές σου ευθύνες και αιτιολογείς τις άσχημες συμπεριφορές των άλλων αφού εσύ δεν είσαι εντάξει.

Συχνά, μπορεί να χάνεσαι μέσα σε έντονες συναισθηματικά περιόδους κατά τις οποίες το μυαλό σου προσπαθεί να καταλάβει τι συμβαίνει αλλά η αλήθεια σου είναι γεμάτη καταστροφολογία για τη ζωή σου και τις σχέσεις σου.

Η υπερανάλυση γίνεται η ιστορία σου και η αλήθεια δεν είναι ποτέ εις όφελός σου.

Κοντά σου υπάρχει κάποιος/α που σε «βοηθάει» να αναθεωρήσεις τις σκέψεις σου γιατί μάλλον δε σκέφτεσαι σωστά, ή δε μιλάς λογικά, ή δε τα θυμάσαι καλά… άρα;

Μήπως πρέπει να εμπιστευτείς τις σκέψεις, τα λόγια και τις μνήμες αυτού/ης που σε «βοηθάει» για να μη νιώθεις μπερδεμένος/η ή ανασφαλής;

Η βλάβη που προκαλεί η χειραγώγηση κρατάει μέσα στο χρόνο, γίνεται πολύ βαθιά πληγή κυρίως επειδή το θύμα ντρέπεται να μιλήσει γι’ αυτό που συμβαίνει επειδή κάθε φορά που σκέφτεται τη χειραγώγηση που έχει υποστεί ντρέπεται καθώς νιώθει ότι φταίει γι’ αυτό.

Η χειραγώγηση κάνει τον άνθρωπο να αναρωτιέται ποιος πραγματικά είναι, αν αξίζει, αν μπορεί να εμπιστευτεί γύρω του.

Είναι επειδή ο άνθρωπος που χειραγωγείται έμαθε ότι όσο καλός κι αν είναι, όσο κακό κι αν του έχουν κάνει δεν έχει σημασία γιατί εκείνος δεν αξίζει την αγάπη και την ευγενική συμπεριφορά των άλλων…

Αν διαρκώς πιάνεις τον εαυτό σου να θες να είσαι όσο πιο καλός ή καλή γίνεται για να είναι ευχαριστημένοι οι άλλοι μαζί σου από φόβο ότι μπορεί να σε αντικαταστήσουν με κάποιον άλλο/η, γύρνα και κοίτα το τέρας στο παρελθόν σου.

αναΠΝΟΗ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *