Υπομονή

Υπομονή

Τι είναι η υπομονή; Είναι αρετή ή … κάτι άλλο;

Στις Φιλιππίνες μια ιστορία περιγράφει τον Juan Tamed που καθόταν κάτω από το δέντρο με το στόμα ανοιχτό περιμένοντας ένα φρούτο να πέσει στο στόμα του. Δυστυχώς, όμως, παρά τη μεγάλη του υπομονή το φρούτο δεν έπεφτε πιο σύντομα. Έτσι έπρεπε να σηκωθεί για να το κόψει ο ίδιος από το δέντρο.

«Υπομονή…» κάτι μεταξύ ευχής και συμβουλής ακούγεται σχεδόν σε κάθε δυσκολία, περαστική ή πιο μόνιμη.

«Υπομονή και θα περάσει…»,

«Υπομονή και θα αλλάξει…»,

«Υπομονή, τι άλλο να κάνεις;»

Το αν η υπομονή βοηθάει ή όχι εξαρτάται από το πλαίσιο μέσα στο οποίο ζεις και την εφαρμόζεις σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Συνήθως, μόνο εσύ είσαι ο καταλληλότερος για να απαντήσει στο:

«Τώρα στη ζωή μου, χρειάζομαι περισσότερη ή λιγότερη υπομονή;». «

Χρειάζομαι να φτάσω πιο γρήγορα σε αυτά που επιθυμώ σε σχέση με τους άλλους ή ακόμα καλύτερα σε σχέση με τον εαυτό μου;».

Η υπομονή δε μπορεί να είναι συμβουλή για το πώς να νιώθεις αλλά μάλλον προτροπή για το πώς να σταθείς και να αντιμετωπίσεις τα πράγματα γύρω σου. Η υπομονή σαν στάση, όμως, μπορεί να δηλώνει παθητικότητα όταν περιμένεις το χρόνο να περάσει ελπίζοντας παράλληλα ότι οι συνθήκες γύρω σου θα αλλάξουν αλλά μπορεί επίσης να δηλώνει αποδοχή. Όπως η Μητέρα Τερέζα είχε πει: «Χωρίς υπομονή μαθαίνουμε λιγότερα για τη ζωή. Βλέπουμε λιγότερα, νιώθουμε λιγότερα.

Όσο βιαζόμαστε, τόσο λιγότερο νόημα αποκτούμε». Η υπομονή μπορεί να είναι μόνο κάτι καλό, αλλά όπως με όλα τα καλά πράγματα, είναι καλή όταν την έχουμε στην κατάλληλη ποσότητα. Παρόλο που η υπομονή είναι μία υγιής στάση, υπάρχουν λόγοι για να μην την εξαντλούμε. Στην υπομονή των ανθρώπων κάποιοι άνθρωποι πατάνε για να κερδίσουν. Να είσαι, λοιπόν, προσεκτικός όταν προσεύχεσαι για να έχεις υπομονή, πολλά πράγματα που δεν θέλεις μπορεί να συμβούν καθώς εσύ υπομένεις.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *